Mijn naam is Wilfried Kleine Schaars uit Raalte en ben 61 jaar oud . Als ik mezelf zou moeten omschrijven ? Ik ben actief en sta positef in het leven . Actief als vrijwilliger binnen het Nederlands Rode Kruis ( salland Midden ) , Actief binnen scouting Raalte , Lid van het Wijhe's mannenkoor , Actief binnen mijn geloofs gemeenschap ( RK ) , en zet me al 9 jaar vrijwillig in voor jongeren in de stad Rio Branco in Brazilie , en heb mijn vaste baan bij Bouwhuis Enthoven BV in raalte .
Al ruim 9 jaar ben ik vrijwillig actief om jongeren te helpen en te ondersteunen in de stad Rio Branco in de Amazone van Brazilie . Jongeren uit Achterstandswijken , jongeren zonder zicht op een goede toekomst . Inmiddels ben ik sinds 2015 al 5 keer in Brazilie geweest en heb deze jongeren mogen ontmoeten .
Het is best wel een bijzonder verhaal . In 2015 kwam ik via face book in contact met deze jongeren en kwam erachter dat zij n aangesloten waren bij een plaatselijke scouting vereniging die niet aangesloten was bij wat in Brazilie de scouting federatie genoemd word . De reden waarom zij daar niet bij aangesloten waren was een geld kwestie . Deze jongeren kwamen uit achterstandswijken , dus simpel gezegd arme gezinnen . geen geld voor scouting uniformen , geen geld voor lidmaatschap . De vereniging had ook geen clubgebouw , weinig of geen materiaal en was ook niet aangesloten bij de scouting federatie .
Dit heb ik nooit en kan nog het nog steeds niet accepteren . Ben mijn hele leven al actief bij scouting . En daar was het niet mogelijk voor die jongeren om volwaardig lid te zijn van scouting vanwege geld . Scouting is er in mijn beleving voor een ieder ongeacht geloof , huidskleur of achtergrond . Sinds 2015 zet ik me in voor deze jongeren en heb door allerlei actie's door de jaren heen financieel een scouting vereniging helpen opbouwen . Er is nu een volwaardig scouting verening bestaande uit ruim 60 leden , allemaal in uniform en ze hebben ook een eigen onderkomen.
Kunt u zich het voorstellen dat hier mensen wonen ? Nee ? En toch is dat wel het geval . Dit is de woonsituatie van één van de families uit Rio Branco . Zij behoren tot een van de armste families van de scouting vereniging die ik dus nu al ruim 9 jaar ondersteun . Hun situatie is voor mij een van de redenen om me voor deze jongeren te blijven inzetten . We spreken over een gezin met jonge kinderen . Moeder is alleenstaand . De oudste zoon is afgestuurd dankzij de hulp en ondersteuning van vrijwilligers van de scouting vereniging , maar werk vinden voor hem is moeilijk . Moeder verdiend wat geld als loonwerker en de oudste zoon kan af en toe wat klusjes doen om geld bij te verdienen. Maar hun sitiatie is moeilijk. Waar de vader is is mij niet bekend .
Op de foto's hieronder zie je hun douche en wasgelegenheid . Even voor de duidelijkheid , het water om zich te wassen word gehaald uit een vervuild meertje vlakbij hun woning . In september 2024 tijdens mijn vijfde reis naar de Amazone ben ik opnieuw in actie gekomen voor deze familie om voor hun een fatsoenlijke douche en wasgelegenheid te realiseren . Er is door mij geld ingezameld , bouwmateriaal zal binnekort worden aangeschaft . Het ingezameld bedrag is nog niet voldoende , maar de eerste stappen kunnen worden gezet om deze situatie te verbeteren . Zogauw er foto's beschikbaar zijn van de bouw worden die op deze website geplaats .
Mocht u willen doneren voor dit doel kan dat op rekening NL05 RABO 0181 9774 94 Staat op naam van WBG Kleine Schaars .
Buiten al mijn scouting activiteiten om ben ik ook als vrijwilliger actief bij
het Nederlands Rode Kruis ( salland Midden ) in Raalte als hulpverlener bij de diverse evenementen . Dit vooral in Raalte en omstreken , denk hierbij aan omliggende dorpen zoals Wijhe en Heino . Er zijn zijn best veel grote evenementen in Raalte waar een gemiddeld 25 duizend bezoekers op afkomen. Ook in de buurtdorpen zijn met regelmaat de diverse tentfeesten waarbij het wenselijk is dat er wel hulpverleners zijn . Ik heb via het Rode Kruis mijn E.H.B.O diploma . Van Salland Midden kreeg ik twee jaar geleden mijn erkenning voor 12 jaar inzet voor het Rode Kruis.
9 jaar inzet voor de jongeren in Rio Branco . Dankbaar dat ik het heb
mogen doen . Maar het werk is nog niet af , ik hoop het nog vele jaren te doen.
2023 kreeg ik een onderscheiding van de Braziliaanse Scouting Federatie vanwege mijn hulp en ondersteuning voor de jongeren in Rio Branco.
Iemand zei tegen mij , Wilfried je moet niet kijken naar het aantal km dat je niet hebt gelopen , maar wel naar het aantal km dat je wel hebt gelopen. En dat is 800 km in vier weken tijd een mooi resultaat.
En dat alles voor de jongeren in Rio Branco
Vier weken lang aan de wandel geweest om de scouts in Rio Branco te ondersteunen. De 1000 km niet gehaald , maar wel bijna 800 km . Het weer zat tegen . 1 dag was het extreem warm , andere dagen te maken met regen , regen en nog eens regen. Maar wat een avontuur , als ik het tenslotte zo mag nomen.
Kun je je voorbereiden op een tocht als deze die ik ondernomen heb ? Zeker kun je je voorbereiden als het gaat om het uitzetten van een route , regelen van overnachtingsplekken. Maar er komen ook onverwachte gebeurtenissen op je af waar je totaal niet op voorbereid bent. Gebeurtenissen in de positieve zin wel te verstaan. Als je als oudere man zoals ik alleen aan de wandel bent , met een rugzak met ruim 14 kilo zijn er mensen die toch ook nieuwgierig zijn naar jouw verhaal. Er was een dag dat het zo regende dat ik bij een boer vroeg om te schuilen , gelijk werd ik uitgenodigd voor een bakje koffie om mijn verhaal te doen . Het zelfde overkwam me in een dorp een aantal km verderop. Of dat ene moment dat ik een benzine pomp binnen liep om een broodje te kopen . Ik vroeg aan de medewerker hoe ik via het apperaat een kopje koffie kon krijgen, gelijk het antwoord van de man , regel ik voor je , die krijg je van mij. Of dat ene moment dat ik wandelde en een auto stopte . De man stapte uit en vroeg of ik wel een slaapplek had . Hij had nog wel een appartement waar ik kon overnachten.
Het verhaal van de scouts in Rio Branco heeft veel mensen aangegrepen. Een scouting vereniging in de Amazone in Brazilie die het zwaar heeft door de corona en overstromingen , en dan ook nog hun onderkomen kwijt raakte. Veel mensen en met name veel scouting verenigingen in nederland voelden zich betrokken bij deze vereniging. Maar wat me vooral raakte was de gastvrijheid en betrokkenheid die me overal ten deel viel. geen deur bleef voor mij gesloten. Zelfs het eten werd voor mij klaargemaakt.
Het bedrag van ruim 3800 euro is inmiddels overgemaakt naar Rio Branco . Van de vereniging inmiddels begrepen dat ze op zoek zijn naar een andere locatie voor hun vereniging waar een gedeelte van het geld voor gebruikt zal worden. Ik laat het aan de vereniging in Rio Branco over waar het geld voor gebruikt gaat worden . Ik wil en kan dat van uit Nederland niet regelen
Bernard Kleine Schaars
20.09.2016 21:17
Wilfried, in de ware zin van het woord ben je geen missionaris, maar wel een man met een echte missie. We zijn heel trots op onze neef. Ga zo door kerel, je bent goed bezig, ga zo door!