Toen ik in 2016 mijn eerste reis naar Brazilie maakte had ik eigenlijk geen flauw idee hoe het daar allemaal reilt en zeilt. Ik had de situatie zoals ik die in Nederland ken voor ogen toen ik naar Brazilie afreisde. Het is in hier in Nederland ook zo gemakkelijk. Ik heb wat nodig van de scoutshop dan bestel ik via internet of ga naar de schoutshop in zwolle. Met een dag heb ik in huis wat ik voor scouting nodig ben. Hoezeer ligt dat anders in Brazilie. De scouting vereniging die ik ondersteun bevind zich in Rio Branco in de staat Acre , de scoutshop echter bevind zich in Sau Paulo. 5 uur vliegen van af Rio Branco . En die scoutshop heeft dus alles niet gelijk op voorraad. Heb je iets nodig en je beschikt over internet bestel bij de scoutshop in Sau paulo, die op zijn beurt plaats dan een bestelling bij de leverancier. Wil dus niet zeggen dat je het met een week in huis hebt. Kan dus een aantal weken duren met een beetje geluk.
Ik had de unieke mogelijkheid om in 2016 de scoutshop in Sau Paulo te bezoeken in gezelschap van scouts ter plekke. Sau Paulo een stad met 20 miljoen inwoners telt ongeveer 20.000 scouting leden. Een redelijk groot aantal voor Braziliaanse begrippen . In Rio Branco ligt dat aantal veel lager. Je spreekt over ongevver 2 a 3 honderd scoutingleden als je alle groepen bij elkaar optelt.
Het gebouw van de scoutshop in Sau Paulo bevind zich op de derde etage van een flagebouw. Geschonken door een rijke inwoner van Sau Paulo . Er werken ongeveer 12 mensen in vaste dienst . Het flatgebouw kom je ook zomaar niet in . je moet je bij de portier melden , en hij zal je doorlaten. maar als je eenmaal binnen bent kom je in een mooi pand ( zie dia's )
Rio Branco , een stad met drie honderd duizend inwoners in de staat acre midden in de amazone in Brazilie. Een stad gekenmerkt door het grote verschil tussen arm en rijk . Hoge wekloosheid , criminaliteit , druksgebruik. In deze stad groeien jongeren op met weinig toekomst perspectief.
Je zult niet zoals in Sau Paulo krottenwijken tegen komen , maar mensen wonen soms wel in huizen waar wij hier geen euro voor neerleggen . Het leven in Rio Branco is een leven achter gesloten deuren. Een leven beschermd door soms hoge hekken , Auto's worden 's avond indien mogelijk binnen gezet , anders heb je kans dat je de volgende dag er geen wielen meer aan hebt zitten. Straten zijn soms slecht onderhouden , Rio Branco is een stad die bijna failliet is.
Het vervoer geschied per auto , bus of moter .Jongeren op de fiets naar school zoals in Nederland zul je niet vaak tegenkomen . Op de fiets door de stad is een grote uitdaging , vaak levensgevaarlijk. Fietspaden zoals we hier kennen , hebben ze daar niet . Sta je met de auto te wachten voor het stoplicht , binnen een minuut staan er 10 motoren voor je . Een heer in het verkeer is is een onbekend begrip. Het is ieder voor zich
Jongeren krijgen onderwijs . Op de basisscholen ben ik niet geweest , wel een aantal keren op de middelbare school , midden in de stad. Een school afgeschermd door hoge muren. Personeel zet zijn auto achter de hoge muren , een congierge sluit gelijk de toeganspoort af als men binnen is . En houd achter de hekken trouw de wacht. Ook op de school is de armoede voelbaar . Als de school geen geld heeft , betalen ze het personeel pas een paar maand later uit. Vakbonden in Nederland zouden gelijk op hun achterste benen staan , daar zijn de mensen blij als ze een baan hebben.
Als jongere ga je 's avonds niet uit , je blijft thuis . Een uitgaansleven zoals wij het hier kennen is hun totaal onbekend . voor jongeren is het 's avonds niet veilig op straat. Er is een verenigings leven in Rio Branco , maar het is niet zichtbaar . Het is achter gesloten deuren. Als ik in mijn eigen woonplaats door het dorp heen fiets zie ik van alles wat met een vereningsleven te maken heeft. Maar dat kom je in Rio Branco niet tegen . Het is eng . Jongeren groeien op een stad , waar het leven zich afspeelt achter gesloten deuren. criminaliteit is een begrip een deze stad . Het overheerst.
Een leven zoals in de stad Rio Branco , overheerst door armoede en crminaliteit en geweld bied de jongeren daar een onzekere toekomst.
Je moet het maar willen , vier weken iemand in je huis te gast willen hebben . Iemand van in dit geval de andere kant van de wereld. Ik heb het over mijzelf , te gast bij de fam Barros in de stad Rio Branco. Ik ben deze mensen zéér dankbaar dat ze mij de gelegenheid gegeven hebben. Op deze manier heb ik kennis kunnen maken op veilige manier met het leven van de gewone man in een stad midden in de Amazone.
De fam Barros is al jaren vrijwillig betrokken bij de scouting vereniging in Rio Branco die ik nu al ruim 3 jaar ondersteun. De 4 grupo escoteiro Leoncio de carvalho. De 4 scoutsgroep van de stad Rio Branco . Ze hebben een winkel en behoren tot een fam die het in de stad niet slecht doet. Vader heeft een redelijk inkomen , zijn jongste zoon Andre werkt bij hem in de zaak , de oudste zoon Lucas is werkzaam op de middelbare school in de stad , waar ook hun dochter opzit. Moeder Ray geeft leiding bij de welpen , Lucas geeft samen met zijn vrouw leiding bij de explores. En vader komt af en toe helpen met zijn vrachtwagen als materiiaal vervoerd moet worden bij een kamp . Een actieve fam binnen de scouting in Rio Branco. Een fam die de gastvrijheid ook hoog in het zadel heeft zitten. Bij hun in huis voel ik me ook veilig. Ze laten me ook absoluut niet alleen de straat opgaan , en houden me vanwege de veiligheid ook buiten de deur goed in de gaten. Klinkt overdreven meschien , maar vergeet niet dat Rio Branco geen toeristen stad is zoals we dat hier in Nederland gewend zijn. En als je de taal niet machtig ben in een land als Brazilie , kun je altijd beter in gezelschap van andren zijn.
Ik krijg altijd hun beste kamer, en zelfs de was word voor mij gedaan. Ik heb het Ray wel eens gevraagd of ik in haar huis de was mocht doen. . Geen denken aan was haar antwoord , je bent mijn gast , in mijn huis doe jij niet de was . Klaar !!!!!! Daar moest je het dan mee doen. De fam spreekt geen Engels , ik nauwelijks portugees . De telefoon met vertaal programma vaak bij de hand gehad. Je leert wel een aantal woorden , maar kunt daar geen hele gesprekken mee voeren. Internet in huis is niet vaak aanwezig , via de slaapkamer van het echtpaar zelf was het op een of ander manier wel mogelijk. Dan maar via de slaapkamer van het echtpaar zelf . Alles staat op dan moment indien mogelijk tot mijn beschikking. Geweldig , wat een gastvrijheid aan de ene kant , maar ook een blijk van waardering van hun zijde richting mij voor al de hulp uit Nederland aan de scouting daar gegeven. Iets waar ik wel aan moet wennen elke keer , want je staat toch op een soort voetstuk.
Hun woonhuis is voor Braziliaanse begrippen in de stad Rio Branco best een redelijk huis. Vanuit de winkel kom je in het achterhuis , wat bestaat uit een woonkamer , keuken en 3 slaapkamers. Zoon Andre woont met zijn gezin in een aangebouwde woning naast de woning van de ouders . Zoon Lucas woont met zijn gezin in een andere gedeelde van de stad in een beveiligde woonblok. deze woonblok is met hekken omgeven en word continu bewaakt. Het geeft maar aan , nogmaals dat Rio Branco geen toeristen stad is. Er zijn wijken in Rio Branco waar straatbendes de overhand hebben. Het gebruik van drugs in Rio Branco is ook daar een groot probleem
Boven de winkel van de fam Barros bevind zich een soort dakterras. Zelf in elkaar gezet ( hier in Nederland zou het gelijk afgebroken moeten worden ) , en om er te komen zul je een houten trap op moeten. Wel opletten waar je je voeten neerzet als je naar boven klimt. De keuken is in de lengte redelijk groot , in de breedte spreek je over twee meter. Koken doen ze op gas , niet aangesloten op een gasleiding , maar op gasflessen. Ze hebben een magnetron , model jaren 90 . Drink nooit water uit de kraan , doen de braziliaanen ook niet . Daarvoor staan in de keuken waterflessen. Ze hebben een wasmachine , maar eentje kwa model uit de jaren 70 . Maar de was word wel schoon. De woonkamer is niet groot. Er passen twee banken in , maar er hangt dan wel weer een moderne tv aan de muur met afstands bediening.
Meest recente reacties
20.09 | 21:17
Wilfried, in de ware zin van het woord ben je geen missionaris, maar wel een man met een echte missie. We zijn heel trots op onze neef. Ga zo door kerel, je bent goed bezig, ga zo door!
14.02 | 10:52
Een mooi gebaar om scouts te helpen in andere landen. In Brazilie is in oprichting een nationale organisatie van oud-scouts en oud-gidsen die de Scouting in Brazilie gaan ondersteunen waar mogelijk.