Het hoe en waarom

Ik heb er geen spijt van gehad van deze hele onderneming . Maar bepaalde momenten was het zwaar . Het weer heb ik deze maand niet meegehad . 1 dag was het gewoon te warm , andere dagen regen , regen en nog eens regen.

Een rugzak met een gewicht van ruim 14 kilo , een likdoorn op mijn teen , een blaar op mijn hak. Het was bepaalde momenten een kwelling , zeker geen pretje . Maar de situatie van de scouting vereniging in Rio Branco recht vaardigde deze tocht in alle opzichten . Een vereniging die vecht voor zijn voortbetaan. Corona , overstromingen , hun onderkomen kwijtgeraakt . je kunt je er geen voorsteling van maken .

Door deze wandeltocht wou ik mijn steentje bijdragen . De jongeren bij deze vereniging een stukje toekomst geven.   Ik haalde het bedrag op van 3800 euro . Met dit bedrag is de toekomst van de vereniging in Rio Branco een stuk positiever geworden.

De voorbereiding

Het is niet niks om een tocht te ondernemen van ruim 1000 km in viewr weken tijd.  Ruim een half jaar ben ik bezig geweest met de voorbereiding hiervan . Het idee van de wandeltocht ontstond in November 2020 toen ik de eerste berichten binnen kreeg van uit Rio Branco dat de situatie door Corona steeds slechter werd. Geen idee hoe ik dit aan wou pakken , maar door actie te ondernemen wou ik iets voor de groep beteteken . Iets doen is beter dan niks doen.  Stap voor stap probeerde ik het idee vorm te geven. 

November , December kon ik nog niet echt iets plannen. Het heeft te maken met mijn werk situatie . Eind December moet ik bij mijn werkgever aangeven wanneer ik op vakantie wil , februari krijg ik te horen of dat door kan gaan of niet. Ik nam mij voor om de wandeltocht te gaan doen in mei omdat dat buiten de vakantie periode valt en ik dan de meeste kans van slagen heb om het door te laten gaan. De route kon ik opzich wel plannen , maar de overnachtingen nog niet zoalng ik geen zekerheid had of de vakantie in mei wel of niet kon doorgaan. Het risico was te groot dat ik 29 overnachtingen in mei moest afzeggen en het later opnieuw moest boeken.

In januari kreeg ik een filmpje te zien van overstromingen in Rio Branco die zo heftig waren , dat ruim 125 duizend mensen in de staat Acre dakloos zijn geworden. Hele wijken in Rio Branco stroomden onder . We zijn aan het overleven kreeg ik vanuit Rio Branco te horen . Ik wist op dat moment dat ik door moest zetten , er was voor mijn gevoel geen stap meer terug. Toen ook duidelijk werd dat de vereniging in Rio Branco zijn onderkomen zou kwijt raken vanwege de situatie door corona besloot ik door te zetten. Alles op alles te zetten om de vereniging in Rio Branco te ondersteuen.

Rugzak en tentje mee

Ruim 14 kilo , zoveel woog mijn rugzak .  De eertse twee dagen van mijn tocht woog hij zelfs nog meer . Bij mijn zus en zwager in Wageningen bleek dat het totale gewicht ruim 16 kilo was. 

Wat neem je mee als je een maand lang aan de wandel gaat ? Ik wou een tentje meenemen , maar dan heb je uiteraard ook een matje en slaapzak nodig .  De rugzak zelf woog al 3,5 kilo. Het tentje 1,5 kilo , matje en slaapzak ruim 1,5 kilo. Twee flesjes water ruim een kilo en je reserve kleding erbij opgeteld . Gedrurende de wandeling was het totaal gewicht ruim 14 kilo.

Ik wam er de eerste dagen achter dat als je de rugzak niet goed hebt afgesteld je de nodige problemen kunt krijgen tijdens het lopen. De rugzak drukte ook behoorlijk op mijn schouders. Ik had het een en ander al geregeld voor ik begon met lopen , maar eenmaal aan het lopen kwam ik er tcht achter dat de afstelling van de rugzak niet voldoende was.

De motivatie

Het ondersteunen van de scouting vereniging in Rio Branco heeft me gemotiveerd tot het ondernemen van de wandeltocht in mei.  3 x ben ik in de Amazone in Brazilie gewest. In 2016 , 2017 en 2019.  De foto´s bij de dia´s hier boven zijn gemaakt tijdens mijn laatste reis in 2019.

In vijf jaar tijd de vereniging zien groeien van een niet geaccepteerde scouting ( met opkomsten in een park , jongeren zonder uniform en zonder clubgebouw ) , tot een bloeiende scouting vereniging .  En door de situatie rondom de corona en overstromingen dreigde dit allemaal te verdwijnen .

Wat voor mij vast stond in de voorbereiding van de wandeltocht was dat ik de aandacht moest zien te krijgen van bv de media .  Van een tocht van slechts 100 km zou niemand wakker liggen. Het verhaal van deze scouting vereniging is voor mij de basis geweest van de wandeltocht. En laten we eerlijk zijn , als ik deze tocht niet voor hen gelopen had , wie had dan naar hun omgekeken ? Ook Nederland heeft zijn problemen als het gaat om Corona . Ook hier zijn er mensen die het door de crisis niet gemakkelijk hebben. Dat heb ik ook altijd in mijn gedachten vast gehouden.

Dat red je nooit !!!!!

Hoe vaak heb ik het niet moeten aanhoren dat mijn onderneming niet haalbaar is . 1000 km man dat red je nooit !!!!! . Ik denk dat ik ondertussen wel bewezen heb dat het wel haalbaar is , maar ik heb het weer niet meegehad. 

Je moet bij dergelijke ondernemingen niet kijken naar het getal 1000 ( dat is het eindresultaat ) , nee je moet kijken naar het aantal km wat je op een dag loopt. En ja in mijn route zaten best wel pittige afstanden . Soms van 40 km of meer. En een aantal van de dag afstanden heb ik niet gehaald.  Ik heb in de voorbereiding er ook bewust voor gekozen om ook zoveel mogelijk dagen door te blijven lopen. Ik weet waar mijn grenzen liggen.

Het alleen lopen was op zich voor mij niet moeilijk , maar soms miste ik wel gezelschap en zeker in die momenten waar ik het tijdens de tocht moeilijk had. Maar ik ben een doorzetter , een vechter , ik geef niet snel op. Er zit bij mij ook wel een stukje eigenwijs . Me niet laten kennen , tegen de draad in gaan. Wil je je doel bereiken heb je het soms ook nodig.