Het verhaal rond deze groep in Rio Branco ( de 4 grupo Escoteiro Leoncio de Carvalho ) is best wel een bijzonder verhaal. Jongeren uit gezinnen die het in bepaalde opzichten soms niet gemakkelijk hebben , aangesloten bij een scouting vereniging die nu ruim 16 jaar bestaat. 2 x een reis gemaakt naar Rio Branco en 2 x deze jongeren ontmoet. Bij deze groep is het niet zozeer de armoede die mij persoonlijk raakt , maar meer de disciminatie als gevolg van de armoede die mij ertoe aanzet me voor deze groep in te zetten.

In Rio Branco ( een stad in de Amazone die er in veel opzichten niet goed voorstaat ) bevinden zich 4 scouting groepen , waarvan de scouts van de 4 grupo als iligale vereniging werden gezien. Door armoede konden leden zich geen uniform veroorloven en zich inschrijven bij de scouting federatie was al helemaal niet mogelijk. Een eigen onderkomen had deze groep niet . de opkomsten werden gehouden in het park aan de rand van Rio Branco. In mijn beleving hebben we hier te maken met discriminatie als gevolg van de armoede. Scouting hoort er tezijn voor een ieder ongeacht zijn geloof , huidskleur of achtergrond. Juist het uniform hoort het verschil tussen arm en rijk weg te nemen. En hier konden leden zich dat niet veroorloven .

Door twee succes volle acties door mij in Nederland opgezet in 2016 en 2017 zijn de leden van deze groep voorzien van uniformen en zijn ze ingeschreven bij de scouting federatie in Brazilie. tevens zijn er nieuwe tenten aangeschaft en nieuwe letlampen voor tijdens een kamp. tevenz zijn er in Nederland rugzakken aangeschaft en opgestuurd naar Rio Branco.

En dan je zie de veranderingen , je ziet een vereniging van tweederangs groeien naar een geaccepteerd vereniging. Dankzij de hulp en ondersteuning van uit Nederland hebben ze nu zelfs een onderkomen aangeboden gekregen  op het universiteits terrein van Rio Branco.

Trots dat ik deze jongeren heb mogen ontmoeten , trots dat ik een stukje heb mogen bijdragen aan hun toekomst. Maar de aandacht mag niet verslappen , hulp blijft nodig.